Sunday, January 24, 2010

ఎన్నాళ్ళ

ఎన్నాళ్ళ  దూరం  గుండెల్లో  గాయం
అయ్యింది బందం ఉప్పొంగే సంద్రం
అయిపోయే పాపం అమ్మ వైనం
విడిగా నలిగే బందాలు
జతగా కలిసే ఏనాడూ
మమతే కురిసే మనస్సు తడిసే వేల
కన్నీటి  వాన  నీ  కళ్ళలోన
చిన్నారి కన్నా ఎడారిలోన
ఏకాకి లాగా అయ్యావు నాన్న
కానిలే దిగులే నీకెలా
కలిగి విదితో సాగల
బ్రతుకే నడిచే శిలల మేదిలేల

మరుజన్న్మ లో

ఒంటరిగా పయనిస్తున నాజీవితంలోకి నివు అనుకోకోకుండా వచవు .....
నజివిత గమ్యం నివే ఐనతరునంలో నా నుంచి దూరంగా వేలిపోయవు ....
నివు లేని యి జీవితంలో అనుబవలె కానీ అనుబుతులు లేవు .............
మరుజన్న్మ లోనైనా నాతో జీవితాంతం పయనిస్తవుకదు నేస్తం .......
నా ... చిన్న ఆవేదన

నీకు తెలుసు

నీకు తెలుసు ….
నన్ను ఎప్పటికీ కలవని …..
తెలిసి కూడా మాట్లలు కలిపావు …!!!
నీకు తెలుసు …..
నన్ను ఎపట్టికేన ఎడిపిస్తావని
నీకు తెలుసు …
నేను నిను తకలేను అని ……
తెలిసి కూడా కవ్విన్చావు ……!!
నీకు తెలుసు ..
నాకు దురమవుతవని
తెలిసి కూడా ప్రేమించావు ….!!
నీకు తెలుసు ….తెలుసు …..
తెలిసి తెలిసి ప్రేమించావు …!!
నాకు తెలియకుండా దురమయవు …!!!!!!

.... మీ ..,రవికాంత్

ప్రేమించిన ప్రాణానికి

స్పందిన్చేయ్ హృదయమా ….
సవ్వడి లేక మిగిలవా ……,
స్వర్గాలు చూసావా …,
సుధేఎర్గ నరకం ల మిగిలవ ..!!
ప్రేమించిన ప్రాణానికి ,.
శాశ్విత విరహం మిగిల్చవా ..!!!