Friday, February 5, 2010

చేరదేందుకు

కన్నీరే ఎండిన కనులే ఉంటె ..

కనులే డతని కలలే ఉంటె …

ఆ కనుల కన్నీటి కళను నేనే ..

కలలే రాసిన వ్యధల కదా ఒకటుంటే ….

ఆ కధలే నిండిన బతుకోకతుంటే …

ఆ కళల కదా నాదే ..

వేకువే ఎరుగని రేయోకతుంట్ .. .

వేదన తరగని గాధ ఒకటుంటే …

ఆ వేదనల ఆవేదన నేనే …

ఆరిన ఆసల మంసోకతుంటే …

మానిపోయిన మనిశోకడుంటే ….

మనుసున్న మనిషి నేనే ..

గమ్యం చేరని గమనామోకతుంటే …

సంచరించే aasala సమ ధీ ఒకటుంటే …

ఆ సమాధికి గమ్యం నేనే ..

దేవుడే కానని జీవోకడుంటే ….

వారమే పొందని తపమోకతుంటే ….

ఆ తపమును చేసే జీవిని నేనే ..

విజయాల విలసాలకి విన్తంటూ ఒకటుంటే …..

విషాదాల వాహినిపై విహరిన్చేవదోకడుంటే ….1

ఆ విలాసాన విషాదం నేనే …1

కలతే నింపిన కలమోకతుంటే ….

ఆ కాలమే రాసిన కవితోకతుంటే ….

కవితలు పలికిన భావం నేనే ..

తరగని బాధల గని ఒకటుంటే …

ఆ గనినే దాచిన మనసోకతుంటే ……

ఆ తరగని గని నేనే ..

నా ఈ జీవన సమరంలో

విజయం తోడై నడవడేందుకు

నా బ్రతుకు భారమైనప్పుడు

కష్టం కడలి అలి కదలదేందుకు

నా నిరాసల నిఘంటువులో

ఆశకు అర్ధం దొరకదేందుకు

నేను చేస్తున్న కష్టాల తపస్సులో

చావైనా నన్ను వరమై చేరదేందుకు . . . . . . .

వరమై చేరదేందుకు . . . . . . . .

చేరదేందుకు . . . . . . . . . . . . . . . ?

మీ ..రవికాంత్ ..(చిన్న )

No comments:

Post a Comment